به نقل از «ایمنا»

برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر

تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۸۷۶۳۸

روزشمار فرهنگ و هنر ایران را در «برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر» مطالعه کنید.

به گزارش ایمنا، امروز _پنجشنبه نهم شهریورماه _ هم‌زمان با سالروز تولد و درگذشت برخی از بزرگان ایران‌زمین است.

زادروز خسرو شایگان

خسرو شایگان، (زاده نهم شهریور ۱۳۱۷ تهران -- درگذشته بیستم اسفند ۱۳۸۵ تهران) دوبلور

وی بازی در تئاتر را از سال ۱۳۳۴ تجربه کرد و درسال ۱۳۴۷ با فیلم «گناه مادر» بر پرده سینما ظاهر شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این پیشکسوت صداپیشگی از سال ۱۳۳۶ و هنگامی که کلاس ششم دبیرستان بود، وارد کار دوبله شد و ضمن انجام فعالیت‌های هنری، تحصیلاتش را تا کارشناسی ادبیات فارسی ادامه داد. صدای شایگان، درمجموعه‌های قدیمی تلویزیون چون کوجک، سفر با اسلحه، دود اسلحه، پیتون پلیس، دکتر کیلدر، جستجو برای دوستداران دوبله، یادآور خاطراتی است، مانند چند نقش شاخص، دوبله فیلم «بدنام» آلفرد هیچکاک، نقش‌گویی به‌جای لوئیس کلهرن، بیلیاردباز " مایرون مک کورمک" کازابلانکا "پل هنرید" و فیلم پاپیون و صدای مردی که همراه پاپیون در قایق و زندان است.

وی که از سال ۱۳۴۱ به جرگه مدیران دوبلاژ پیوسته بود از آخرین کارهایش در مقام مدیر دوبلاژ، «فوتبالیست‌ها» «خاله سارا» «بازمانده» «هلیکوپتر امداد» «رئیس بزرگ» «جزیره گنج» «بازگشت زمان» و «فوروارد شماره ۹» و همچنین هدایت کننده صدای دوبله «دی دی» از سری آثار کمدین مشهور آلمانی دیتر هالروردن است.

شایگان، از ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۲ ریاست انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم را برعهده داشت.

"محمود قنبری که رئیس انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار بود، درباره زنده‌یاد شایگان گفت: وی به کارش عشق می‌ورزید و به کیفیت آثاری که دوبله می‌کرد، اهمیت می‌داد.

حسین عرفانی از صداپیشگان فعال تلویزیون و صداپیشه آثار کمدی «دی دی» در باره اس گفت: بسیار متواضع و فروتنانه با همکارانش برخورد می‌کرد.

زادروز سیروس حدادی

حدادی، (زاده نهم شهریور ۱۳۱۱ تبریز -- درگذشته دوازدهم اسفند ۱۳۷۳ تهران) موسیقیدان، نوازنده نی‌لبک و فلوت

وی که پدرش صدای خوب و گیرایی داشت و بسیار زیبا آواز می‌خواند، از این رو وی نیز به موسیقی علاقه‌مند شد. نخست نی‌لبکی خرید و به تمرین آهنگ‌های روز پرداخت، به‌طوری که موفق شد آهنگ‌ها را مانند نسخه اصلی بنوازد.
در سال ۱۳۳۱ رئیس هنرستان موسیقی ملی که از دوستان پدرش بود، وی را به فراگیری موسیقی علمی در مدرسه دعوت کرد و او باحضور در کلاس‌ها، در مدت یک سال تکنیک‌های صحیح نواختن را فراگرفت و موجب حیرت استادان موسیقی شد.

حدادی، در سال ۱۳۳۶ به شورای عالی موسیقی که زیر نظر روح‌اله خالقی اداره می‌شد پیوست.

وی سال‌ها در رادیو مشغول به‌کار بود و نوازندگی موسیقی‌های ضبط شده را برعهده داشت و ضمن آن درکلاس‌های موسیقی خصوصی تدریس می‌کرد.
اولین هنرمند موسیقی است که در قطعه هنرمندان به‌خاک سپرده شد.

زادروز علی قهاری کرمانی

قهاری کرمانی، (زاده نهم شهریور ۱۳۰۵ کرمان -- درگذشته سوم شهریور ۱۳۷۸ کرمان) مجسمه‌ساز و از دانش‌آموختگان و مدرسان هنرستان کمال‌الملک

وی در سال ۱۳۲۴ به دعوت علی‌اکبر صنعتی، دستیارش شد و در ۱۳۲۶، به هنرستان کمال‌الملک، که در آن زمان تنها مدرسه هنر در ایران بود، رفت و در آنجا به تحصیل هنر ادامه داد و نزد استادان: اسماعیل آشتیانی و حسین بهزاد نقاشی و طراحی آموخت.

پس از پایان تحصیلات در ۱۳۳۰، به تدریس در هنرستان کمال‌الملک پرداخت و با سمت مدرس در رشته‌های نقاشی و طراحی و مجسمه‌سازی در کلاس‌های هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. او با همکاری مدرسان هنرستان کمال‌الملک، کارگاه‌های هنرهای مستظرفه را دایر کرد و در همان‌جا به کار حجاری و مجسمه‌سازی نیز پرداخت. در همان سال‌ها، برای تبدیل نقشه‌های جغرافیایی به نقشه‌های برجسته، به سازمان جغرافیایی ارتش نیز دعوت شد. سپس در آلمان، حدود دو سال به آموختن هنر مجسمه‌سازی و ریخته‌گری پرداخت و پس از بازگشت به ایران، نخستین کارگاه مجسمه‌سازی را در سال ۱۳۳۵ در جاده کرج برپا کرد. در همان سال‌ها، به دعوت وزارت فرهنگ‌وهنر، به تدریس در هنرستان‌های هنرهای زیبا، که با کمک مدرسان هنرستان کمال‌الملک تأسیس شده بود و سپس دانشکده هنرهای تزئینی پرداخت که حدود ۱۸ سال ادامه یافت.

قهاری کرمانی، مدتی هم در دانشگاه دوسلدورف آلمان تدریس کرد. به موازات تدریس و کارهای هنری، به مطالعه و آزمایش در شیوه‌های ریخته‌گری پرداخت و موفق به زنده کردن شیوه‌ای کهن در ریخته‌گری مجسمه شد که به شیوه «موم گمشده» معروف است.
اولین مجسمه‌ای که به شیوه موم گمشده برنزه شد، مجسمه ببری است که هم‌اکنون در مجموعه فرهنگی سعدآباد نگهداری می‌شود. در فاصله سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۵ به آموزش مجسمه‌سازی و ریخته‌گری و ساخت پیکره‌های مشاهیر و چهره‌های تاریخی ایران مشغول شد.

در همین دوران با همکاری مجسمه‌سازان کشور مقدمات تأسیس نخستین انجمن مجسمه‌سازی ایران را فراهم ساخت که این انجمن در ۱۳۶۸ شروع به کار کرد. مجموعه‌ای از تندیس‌ها و پیکره‌های مشاهیر علمی و فرهنگی ایران در سال ۱۳۷۷ در مجموعه فرهنگی نیاوران به معرض نمایش همگانی گذارده شد.

آثار:
تندیس‌های ساخته‌شده در ایران
زکریای رازی (میدان رازی تهران) اولین مجسمه‌ای که بعد از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران نصب شد.
خواجوی کرمانی (کرمان)
عطار نیشابوری (نیشابور)
ابوسعید ابوالخیر (میدان منیریه تهران)
علامه دهخدا (قزوین)
فخرالدین اسعد گرگانی (موزه گرگان)
استاد حسین بهزاد (موزه بهزاد)
رودکی (داخل سالن رودکی) و… و.
علی قهاری کرمانی در ۷۳ سالگی درگذشت و در قطعه هنرمندان به‌خاک سپرده شد.

سالروز درگذشت محمدکریم پیرنیا

محمد کریم پیرنیا، (زاده بیست و پنجم شهریور ۱۲۹۹ یزد -- درگذشته نهم شهریور ۱۳۷۶ تهران) استاد دانشگاه، نویسنده و نظریه‌پرداز معماری

وی در کنکور نخستین دوره دانشکده هنرهای زیبا شرکت کرد و پذیرفته شد، اما بی‌توجهی به معماری ایرانی و تأکید بیشتر بر معماری غربی و آثار اروپایی در دانشگاه‌های آن زمان، سرانجام وی را بر آن داشت که تحصیلاتش را ناتمام رها کرده و به بررسی‌ها و تحقیقات فردی خویش متکی شود. وی با بررسی بناها و گفتگو با معماران و استادکاران قدیمی، برخی از ویژگی‌ها و اصول معماری ایرانی را مورد شناسایی قرار داد که به تدریج حاصل تحقیقاتش را در مقالاتی در اختیار عموم گذاشت.

پیرنیا، افزون بر معماری، در ادبیات، خوشنویسی، نقاشی و موسیقی نیز دستی داشت، بر زبان‌های عربی و عبری مسلط بود، زبان پهلوی را به خوبی می‌دانست و با خط میخی نیز آشنا بود.

وی از سال ۱۳۴۴ تا پیش از انقلاب به عنوان معاون فنی سازمان حفاظت آثار باستانی در زمینه ترمیم، تعمیر و احیا بناها و آثار باستانی فعالیت می‌کرد و مدتی نیز در دانشکده هنرهای زیبا و دانشگاه شهیدبهشتی به تدریس معماری ایرانی اشتغال داشت.

پیرنیا، کتب و مقالات بسیار در مورد سبک‌شناسی و معماری اصیل و سنتی ایرانی تألیف کرده است و بدین دلیل وی را پدر معماری سنتی ایران می‌دانند.

وی به ویژه تحقیقات پردامنه‌ای بر روی تاق در معماری ایرانی و انواع و سبک‌های آن انجام داده بود.

آثار:
۱- راه و رباط، افسر کرامت‌اله، تهران، انتشارات سازمان ملی حفاظت آثار باستانی، ۱۳۵۲، چاپ دوم، سازمان میراث فرهنگی، انتشارات آرمین ۱۳۷۰
۲- شیوه‌های معماری ایران، تدوین غلامحسین معماریان، تهران، نشر هنر اسلامی ۱۳۸۱
۳- گنبد در معماری ایران، گردآوری زهره بزرگمهری، مجله اثر، شماره ۲۰، ۱۳۷۰
۴- آشنایی با معماری اسلامی ایران، تدوین غلامحسین معماریان، تهران، دانشگاه علم و صنعت ۱۳۷۱
۵- کتاب هنر دبیرستان، بخش معماری
۶- هندسه در معماری، گردآوری زهره بزرگمهری، تهران، سازمان میراث فرهنگی، چاپ دوم ۱۳۷
۷- سبک‌شناسی معماری تدوین غلامحسین معماریان ویراستار علی‌محمد رنجبرکرمانی، سروش دانش (۱۳۸۹)

محمدکریم پیرنیا در ۷۷ سالگی درگذشت و به خواست وی در «خانه رسولیان» یزد که در حال حاضر دانشکده هنر و معماری در این مکان قرار دارد، به‌خاک سپرده شد.

کد خبر 684084

منبع: ایمنا

کلیدواژه: برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر مفاخر کشور مفاخر اصفهان مفاخر شهر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق معماری ایرانی معماری ایران دانشکده هنر هنرهای زیبا نهم شهریور مجسمه سازی ریخته گری سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۸۷۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سالی خاص در تاریخ زمین؛ این کوه باعث شد تابستان از تقویم حذف شود +تصویر

در سال ۱۸۱۶ مردم در اغلب نقاط نیم‌کره شمالی شاهد سالی بدون تابستان بودند، به طوری که بارش برف و باران در بهار به نابودی محصولات کشاورزی منجر شد.

در فصل تابستان معمولا درخت‌ها به رنگ سبز درمی‌آیند، آسمان آبی است،‌ البته نه در تمام نقاط دنیا و روزهای گرم و طولانی را تجربه می‌کنیم؛ اما مردم ساکن در نیم‌کره‌ی شمالی در سال ۱۸۱۶ شاهد چنین روزهایی نبودند.

سال بدون تابستان چگونه بود؟

براساس گزارش زومیت، سال بدون تابستان دقیقا مانند اسمش است. در مقیاس جهانی، دما بین ۰٫۴ تا ۰٫۷ درجه‌ی سانتی‌گراد کاهش یافت و در پی این افت دما، الگوهای آب و هوایی سراسر جهان مختل شد.

در ایالات متحده به جای اینکه گرمای تابستان جایگزین زمستان شود، آب و هوای سرد به قوت خود باقی ماند. ماه می در شرایط معمولی کمی سرد است، اما در سال ۱۸۱۶ سرمازدگی در بسیاری از ایالت‌های شرقی آمریکا دیده شد. حتی در ماه ژوئن برف بارید. رودخانه‌های پنسیلوانیا هم تا ماه جولای همچنان منجمد بودند.

در اقیانوس اطلس، اروپا در معرض باران‌های سیلابی قرار گرفت به‌طوری‌که در ایرلند، بارش باران به مدت هشت هفته‌ متوالی ادامه یافت. رئیس جمهور ایالات متحده، جان کوینسی آدامز که در آن زمان سفیر بریتانیا بود در لندن زندگی می‌کرد. او در خاطراتش به این مشکل اشاره کرده است.

آثار کاهش دمای جهانی به آسیا هم رسید و فصل باران‌های موسمی معمولی مختل شد و به خشکسالی انجامید.

در سال ۱۸۱۵ خشم کوه تامبورا باعث سرد شدن هوا و خرابی محصولات کشاورزی در سال بعد شد.

پیامدهای سال بدون تابستان

پیامد آب و هوای غیر فصلی، نابودی محصولات کشاورزی در بسیاری از نقاط بود. ایالات متحده به دلیل ادامه‌ی یخبندان در فصل بهار شاهد این مشکل بود که بر اساس یادداشت‌های آن زمان، به از بین رفتن دام‌ها انجامید و در ایرلند، سیل باعث باران‌های سنگینی شد که برداشت سیب‌زمینی را مختل کرد.

نبود باران در آسیا هم به معضلی برای محصولات کشاورزی تبدیل شده بود، چرا که خشکسالی فصل باران‌های موسمی را به تعویق انداخته بود. در بسیاری از مناطق تحت تأثیر نیم‌کره‌ی شمالی، برداشت ناموفق به قحطی منجر شد.

تأثیر سال بی‌تابستان بر محصولات کشاورزی به یکی از بلندمدت‌ترین پیامدها انجامید. طی این مدت بخش قابل توجهی از کشاورزها از شرق ایالات متحده به میانه‌ی غربی مهاجرت کردند که تا امروز به عنوان یکی از نقاط اصلی کشاورزی باقی مانده است.

علت سال بی‌تابستان

ریشه‌ی الگوی آب و هوایی عجیب در سال ۱۸۱۶ را باید سال قبل از آن در سامبوا، جزیره‌ای در اندونزی جستجو کرد. در تاریخ ۵ آوریل ۱۸۱۵ کوه تامبورا به شکل شدیدی فوران کرد. فوران‌های آتشفشانی می‌توانند تا ماه‌ها بر اقلیم زمین تأثیر بگذارند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که ذرات کوچک و سبک خاکستری در استراتوسفر زمین باقی بمانند و با مسدود کردن نور خورشید موجب سرمایش سیاره شوند.

کاهش دما همچنین می‌تواند به دلیل فوران سولفور دی‌اکسید رخ دهد. این ترکیب همراه با آب موجود در استراتوسفر باعث تولید سولفوریک اسید می‌شود که پرتوهای ورودی خورشید را منعکس می‌کند. با توجه به مقیاس فوران کوه تامبورا که قدرتمندترین فوران ثبت‌شده در تاریخ زمین به شمار می‌رود، به نظر می‌رسد شرایط سال ۱۸۱۶ حاصل این فوران بود؛ گرچه میزان این تأثیر کاملا مشخص نیست.

درسال ۲۰۱۹، دکت اندرو اسکورر، زمین‌شناس و همکارانش با استفاده از مدل‌های اقلیمی بررسی کردند که در صورت حذف فوران آتشفشانی از سال ۱۸۱۵ در سال بعد چه اتفاق‌هایی رخ می‌داد. گرچه نتایج نشان می‌دهند که سال ۱۸۱۶ باز هم به شکل غیرمعمولی در اروپا مرطوب می‌شد، این مدل نشان می‌دهد که فوران آتشفشانی باعث سرد شدن دمای زمین شده است. به نوشته‌ی اسکورر: فوران آتشفشان و تأثیر آن بر اقلیم را می‌توان مقصر سرمایش زمین دانست. بر اساس تخمین‌ها این پدیده احتمال دماهای بسیار سرد را تا ۱۰۰ برابر افزایش می‌دهد. بدون نیروی آتشفشانی، احتمال کمتری برای بارش بالا وجود دارد و سرما در تابستان غیرممکن است.

به طور کلی سال ۱۸۱۶ سال خوبی برای سیاره زمین و مردمش نبود. شاید به همین دلیل است که برخی افراد آن را «هزار و هشتصد و یخ بزن و بمیر» نام‌گذاری کرده‌اند.